مشعل های گاز دائم سوز یا فلر ها

مشعل های دائم سوز یا فلر ها در حین استخراج گاز در محل استخراج، فرایندهای پتروشیمی، تولید CBM و بازیافت نفت و گاز برافروخته می شوند. فلر استاندارد مورد استفاده در صنعت نفت و گاز دارای پشته یا بوم است که گازهای نامطلوب را برای شعله ور شدن جمع می کند. در نوک فلر یک مکانیسم کمکی هوا وجود دارد که گازهای تولید شده را با هوای آزاد مخلوط می کند تا بازده احتراق را افزایش دهد.

برخی از انواع گازها به دلیل داشتن ارزش حرارتی پایین به اکسیداسیون نیاز دارند و این بدان معناست که آنها باید با استفاده از یک اکسید کننده حرارتی احتراق شوند. اگر گاز فلر در مقادیر زیاد تولید شود، استفاده از آن در تولید گرما و برق می تواند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. با این حال، در بسیاری از موارد، استفاده از گاز فلر برای تامین انرژی مقرون به صرفه نیست. این بدان معناست که بیشتر گازهای ناخواسته تولید شده در فرآیندهای صنعت نفت و گاز به سادگی با شعله ور شدن گاز از بین می روند.

چند دلیل قابل توجه وجود دارد که چرا صنایعی مانند صنعت نفت و گاز از مشعل گاز استفاده می کنند:

چندین ترکیب آلی فرار را با خیال راحت می سوزاند

این یک روش کارآمد برای حذف مواد زائد از فرآیندهای تولید شیمیایی است

فشار بر چاه های نفت و گاز را کاهش می دهد و با تخلیه گازهای قابل اشتعال، خطر انفجار را کاهش می دهد.

تلاش برای تنظیم شعله ور شدن گاز

مقررات شعله ور گاز بر عهده سرزمینی است که چاه نفت و گاز یا محل دفن زباله در آن قرار دارد. ممنوعیت هایی برای مشعل های گازی اعمال شده است، اما این ممنوعیت ها به ویژه در کشورهای توسعه نیافته عمدتاً بی اثر بوده است. از آنجایی که بازار گاز در این کشورها توسعه درستی نیافته است، و فروش نفت درصد زیادی از درآمد دولت را تشکیل می دهد. علاوه بر این، بسیاری از میادین نفتی این کشورها دارای میادین گازی نیز در همان منطقه هستند.

جنجال پیرامون مشعل های دائم سوز یا فلر ها

شعله ور شدن گاز بحث برانگیز است زیرا بر محیط زیست تأثیر منفی می گذارد. این امر باعث شده است که برخی از جایگزین های اقتصادی در اولویت قرار گیرند تا شرکت های نفت و گاز بتوانند گاز مشعل را به شیوه ای سازگارتر با محیط زیست مدیریت کنند. دی اکسید کربن حاصل از شعله ور شدن گاز به میزان قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده در زمین کمک می کند.

با این وجود بدتر از آن رها سازی این گازها بدون شعله وری و مستقیماً به عنوان گاز متان خواهد بود. زیرا این امر حتی ظاهرا برای محیط زیست مضرتر از دی اکسید کربن است. علاوه بر آسیب فیزیکی وارده به محیط زیست، فرآیند شعله ور شدن گاز می تواند نقش مهمی در آلودگی صوتی و هوای محلی داشته باشد و در نتیجه کیفیت زندگی جمعیت های مجاور را کاهش دهد. اگر بتوان تمام گازهای مشعل را به مصرف تجاری تبدیل کرد، با در نظر گرفتن سطح قیمت فعلی، ارزش آن بیش از 20 میلیارد دلار برآورد شده است.

راه حل های جایگزین برای شعله ور کردن فلر گاز

در اینجا چند جایگزین سازگار با محیط زیست برای شعله ور شدن گاز وجود دارد که شرکت های نفت و گاز می توانند از آنها استفاده کنند.

•  تولید برق گاز فلر
• تزریق مجدد در بازیافت نفت ثانویه
• گاز طبیعی فشرده
• گاز طبیعی مایع
• خوراک پتروشیمی ها
• نیروگاه‌های گازسوز و ایستگاه‌های سوخت گاز طبیعی فشرده
• توسعه بازارهای گاز پایدار
• کاربردهای صنعتی در مقیاس بزرگ

تولید برق گازی فلر

گاهی اوقات گاز فلر میتواند در یک فرآیند تولید برق استفاده شود. برخی از راه هایی که مردم می توانند از گاز مشعل ها برق تولید کنند عبارتند از استفاده از توربین های گازی و استفاده از موتورهای احتراق داخلی برای تولید گرما و برق است.

تزریق مجدد در بازیابی نفت ثانویه

گاز طبیعی تولید شده از چاه نفت یا گاز را می توان مجدداً به چاه های غیرمولد تزریق کرد تا فشار طبیعی رو به کاهش را احیا کرده و خروجی های تولید را مجدداً ایجاد کند. این یک استفاده بسیار کارآمد از گاز فلر است زیرا ضایعات را تقریباً به هیچ می رساند و راهی بسیار کارآمد برای به دست آوردن منابع طبیعی بیشتر فراهم می کند.

گاز طبیعی فشرده (CNG)

گاز طبیعی فشرده متان پرفشار است که از چاه های نفت یا محل های دفن زباله به دست می آید و خود گاز در سیلندرها ذخیره می شود. به عنوان جایگزینی برای مشعل گاز، برای سوخت خودروهای مجهز به موتورهای گاز طبیعی استفاده می شود.

گاز طبیعی مایع (LNG)

یک جایگزین ایمن و مقرون به صرفه برای شعله ور شدن گاز، مایع سازی و ذخیره گازهای تولید شده به عنوان محصول جانبی تولید چاه نفت و گاز است. پس از تصفیه گازها، شرکت های نفت و گاز می توانند گاز طبیعی مایع را برای مصارف خانگی یا استفاده در مقیاس صنعتی ذخیره کنند.

خوراک کارخانه های پتروشیمی

اکثر فرایندهای تولید پتروشیمی از گاز طبیعی به عنوان ماده اولیه خود استفاده می کنند. گاز فلر را می توان به تولید لاستیک، شیشه، رنگ، فولاد، سوخت هیدروژن خودرو یا آمونیاک هدایت کرد و همه اینها کاربردهای تجاری گسترده ای دارند.

نیروگاه های گاز سوز و ایستگاه های سوخت گاز طبیعی فشرده

نیروگاه های گازسوز می توانند برق را برای مصارف صنعتی محلی، برق مسکونی، راه اندازهای هیدروکربنی یا استفاده در شبکه عمومی تامین کنند. علاوه بر این، ایستگاه‌های سوخت‌رسانی متحرک مدولار می‌توانند در این مکان‌ها ساخته و مستقر شوند برای زمانی که خط خوراک دهی از منبع گاز مشعل نیاز به قطع یا بهینه سازی دارد.

توسعه بازارهای گاز پایدار

از آنجایی که تمام بازارهای گاز باید در تولید برق مورد استفاده قرار گیرند تا قابل دوام باشند، توسعه تاسیسات تولید برق که از گاز فلر استفاده می کنند ضروری خواهد بود. با این حال، این رویکرد دارای یک چالش مهم است زیرا نیاز به ساخت نیروگاه ها و شبکه های برق دارد و هزینه ساخت آن زیرساخت باید از مشتریان تامین شود. اگر از هر رویکرد دیگری استفاده شود، نمی تواند گاز کافی تهیه کند و از نظر اقتصادی غیر قابل صرفه خواهد بود.

کاربردهای صنعتی در مقیاس بزرگ

یکی از نمونه‌های آن تولید سیمان، سرامیک یا پتروشیمی است زیرا در برخی از این کاربردها، قیمت گاز در بازار در مقایسه با مواد اولیه رقابتی است.

COPAS چیست؟

COPAS شورای انجمن های حسابداران نفت است. اعضای COPAS در خط مقدم ایجاد تغییرات و نوآوری هایی هستند که حسابداری در صنعت نفت را شکل می دهند. با عضویت در COPAS ، جامعه حسابداران نفت اهرمی در صنعت، افزایش دانش و بینش و بستری برای همکاری با متخصصان همفکر به دست می‌آورند. 

منبع وبسایت کوپاس

از پروژه های انجام شده شرکت مطلع گردید.